Dani hrvatskog filma: Intima kao glavna tema nove generacije filmaša

ZAGREB - U trenutku zapomaganja zbog novčane oskudice, pomalo je bizarno zazvučao podatak da je za igranu konkurenciju Dana hrvatskog filma ove godine bilo prijavljeno gotovo 80 filmova, od kojih je čak 36 ušlo u natjecateljski program.

Velik broj ‘gej’naslova

To iznenađujuće produkcijsko obilje nije, naravno, rezultat neke nove, skandinavske izdašnosti u javnom financiranju, nego tehnološke demokratizacije. Snimanje filma postalo je u eri DV-a dostupnije i jeftinije, pa je cijeli niz mladih ljudi, studenata i kino-klubaša, u prilici snimati igrani film. To ima i svoje posljedice, a jedna od njih je što u programu Dana dominiraju mladenačke generacijske teme. Prilično otuđeni od socijalne stvarnosti, hrvatski filmski “new kids” uglavnom se bave vlastitim okružjem i intimom, pa filmovi mahom variraju teme “dečko i cura”, odnosno - vrlo često i “dečko i dečko”, s obzirom na zanimljiv i iznenađujuće velik broj “gej” naslova u programu.

U tom obilju tematski sličnih filmova, najmanje su dva imena koja vrijedi upamtiti. Jedan od njih je David Kapac, student zagrebačke ADU koji se već lani predstavio s dvije izvrsne situacijske komedije u duhu braće Weisz i braće Farrelly. Ove godine Kapac se predstavio “Trajnom posudbom”, komedijom o zadnjem danu rada kvartovske videoteke koja podsjeća na Gondryjev “Be Kind Rewind”, no mnogo je važnije da je Kapac režiser sjajnog smisla za geg, komični tempo i situacijski humor.

‘Zagrebački Almodovar’

Kad bi netko s HTV-a sjedio u publici Dana i skautirao nove talente (što bi im trebao biti posao), tada bi ovog časa regrutirao Davida Kapca, a o Hrvatima onda ne bi vladao mit kao o neduhovitom narodu.

Druga nadolazeća “zvjezdica” ADU-a je nesumnjivo Ivan Livaković, režiser kojem pomalo tepaju kao “zagrebačkom Almodovaru”, iako ono što radi ima više veze s klasikom američkog queer filma Greggom Arakijem. Livaković - inače sin glumice Nade Gaćešić - predstavio se s dva filma, jednim “hetero” (Igra tucanja) i jednim “gej” (Pink Express). No, kod Livakovića je gotovo svejedno o čemu je film: njegovi radovi su vizualni deliriji u kojima se krhka kontura priče slama pod erupcijama mračnih maštarija, asocijativnim slijedovima šokantnih slika razlomljene kronologije. Nadam se samo da Livakovića prelazak u profesionalnu produkciju neće “pripitomiti” i da neće napraviti grešku, pa pokušati snimati dugometražni film “onako kako se to radi”.

Dirljiva priča o starom paru

Što se tiče ostatka (relativno solidnog) programa, u njemu su najbolji bili filmovi nastali unutar omnibusa “Zagrebačke priče”. U utorak su prikazana četiri. “Šamar” Nebojše Slijepčevića odlično je režiran, uvjerljiv film o uličnom dječjem nasilju, a “Inkasator” Igora Mirkovića dirljiva priča o starom paru (Pero Kvrgić, Marija Kohn) zagubljenom u novom svijetu koji više ne razumiju.